Wat mijn vader me leerde tekenen, bestond uit 1 lijn en je tekende de vogel zonder het potlood van het papier te halen.
* * * * *
Ik zie het nog zo voor me,het beeld van dat vogeltje, maar na 2 pogingen die zojuist gedaan heb, dacht ; "Wacht maar het komt wel"
Zo gaat dat eigenlijk altijd bij mij ik maak me niet gauw druk. Ik voel hem wel maar stop hem weg. Dat voelt veilig. Wanneer je in een situatie zit waarin je niet te kiezen hebt, en het ene gat met het andere moet vullen en er dan nog mensen zijn die misbruik van mijn goedheid maken.
Nee dan maak ik mij niet druk, maar het zit nog wel in dat kastje en ik draag het met me mee.
En wat doe ik dan, ik verberg mijn pijn, ik wil niet dat anderen zien dat ik pijn heb. Dat mag ik niet doen omdat ik daarmee anderen een last zou kunnen laten dragen, en dat is niet wat ik wil.
Er zijn heel veel manieren om je pijn niet te voelen (Auw, ik heb een splinter in het topje van mijn vinger waarmee ik dus niet type, maar precies op het woord pijn was het AUW) Dat zijn van die grapjes die ze spelen met mij, dat gebeurd heel vaak. En ik weet het bijna altijd al tijden tevoren. Ik weet of het heftig zal zijn, vaak is de computer de klos, daar pesten ze me ook het meest mee. Nu alweer een dag of 5 ) Waarom ? omdat ze willen dat ik luister, luister naar dat stemmetje wat tegen je praat. Je weet het zo goed, Oh zo goed....
Maar Eric is een dikkop, en niet zo'n beetje ook. Maar Eric is ook eerlijk, Eric is ook lief en geeft zijn volste vertrouwen aan een ieder die hem ontmoet. Niemand hoort hem klagen, slechts enkele weten van zijn pijn. Dat zijn mensen die durven te voelen hoe het is om mens te zijn.
En lief mens dat doet zo'n pijn, ik vind het niet erg ik draag die last. Want al lijkt ie zwaar is mijn pijn een gebaar. Dat wat ik heb gekregen, de wereld waarin ik leef. Gebaseerd is op leugens, fouten en macht. Waarom me heen mensen leven die allemaal lopen op hetzelfde pad.
altijd rechtdoor, kijk maar niet om, anders vinden ze je gek, of erger nog dom ! Het geld is belangrijk een huis een must, 3 keer vakantie, met een porche naar de kust.
Wat mogen we klagen het is hier toch goed. er zijn wel eens dagen, dan schrikken we ons rot, omdat we niet zagen. We zijn kinderen van god. En het was god die het was die ons liefde gaf.
Gezien door zijn ogen, die hij ons gaf. En kijk maar eens terug, zo'n 500 jaar, dan was ik een heks, weg met haar. De brandstapel op, wat denk je wel, ga jij maar branden, maar dat was in de hemel en niet in de hel. We hebben gekeken we hebben geleerd, er zijn nu wel heksen misschien wel je buur. Maar jij weet toch ook, hij komt niet op vuur.
Nee leef maar gauw, geniet er maar van wat kan het je schelen, is dat wat je kan ?
Wil je niet leren, wil je niet zijn, om de weg te bewandelen om weer kind te zijn.
Die vrijheid die kracht, omringt door liefde, door God gebracht.
Zo ook nu weer, ik had mijn laatste sticky gerookt.
Dat was me verteld en ik had beloofd.
Toch greep ik net mis, mijn shag is op... maar ik heb nog een pijpje. Let dan maar eens op. Doe ik het niet of doe ik het wel. De keus is aan mij, durf ik te voelen om Eric te zijn. Ik denk het wel ben niet zo bang, waarom ook niet, ik ga er toch voor en de weg is nog lang ?! het is al half 7 en nog steeds geen slaap dat was met een reden een goede ook. Mijn moeder vertelde mijn vader ook, ik heb goed geluisterd ik heb goed gehoord,
Mijn vader mijn moeder zijn "thuis" ( Dat was mijn woord) "Ik wil naar huis " riep ik dan, soms wekenlang, maar ik wist toen nog niet, ik was nog bang. Nu heb ik geleerd wat thuis zijn is, hoe veilig vertrouwd dat licht weer voelt. Uit stof gemaakt ter aarde gekomen, zo onschuldig maar ook onbeschermd ! Toch leerde je lopen en fietsen was fijn. Maar die in je hart brande een hevige pijn. Je kon het niet weten het was nooit verteld. Gewend aan gevaren, van natuur of geweld. Je kijkt het aan met lede ogen, schaam je je niet ? Het waren mensen die logen. En jij loopt mooi mee en vindt mij vreemd, toch heb ik je lief en vertrouw op jou. Volg je gevoel en blijf dat trouw, zeg wat je denkt en doe wat je zegt. Dan weet eenieder jij bent oprecht. Ik kan niet liegen ik blijf nooit boos, toch prik ik me nog steeds aan de dorens van een roos. Ik weet het toch goed ? Waarom doe ik het dan, met duizenden vragen doe ik wat ik kan.
Ik volg mijn gevoel ook al doet dat soms zeer ik ga door bergen en dalen telkens weer.Dan voel ik de pijn dan voel ik de smart, maar ik durf te delen met heel mijn hart. Ik heb eens beloofd om nooit meer te liegen, ik heb dat belooft aan jou lieve god. Wat voelde dat vredig wat voelde dat fijn, om gewoon weer die Eric met zijn fratsen te zijn. Het geeft mij vertrouwen omdat ik nooit lieg, ben eerlijk en vrolijk, ik heb mensen lief.
En dan zie ik het weer, en dat doet me zo'n pijn, dan zit ik te huilen, ik zit weer kind te zijn. Maar met andere ogen en andere pijn. Zie honger en oorlog op een wereld zo klein. Wat zijn we beschaafd, wie schieten we dood ? wordt het een neger of dit keer een jood ? wat kan het jou schelen het is mijlenver weg, ver van jou wereld, waarin je vertrouwd op die ene weg.
Loop niet recht door, draai je eens om, kijk naar jou wereld, voelt dit niet dom ?
Dat vechten en schieten op een beeld voor je neus, Open je ogen en maak de keus, er zijn altijd 2 keuzes tussen goed of slecht, en 1 moet je kiezen dus wees eens oprecht. Of wil je niet delen ? want hier is geen leed. Of kies je de weg die " Vrijheid " heet ?
Mijn keus is gemaakt, al jaren lang, ik durf weer te voelen, jij maakt mij niet bang.
Leerde mijn eerste vogeltje tekenen, gemaakt uit 1 lijn, wat voelt het toch fijn om weer kind te zijn.
Dank je wel pa, dag ma, reis maar door ik blijf nog hier, ik ga mensen vertellen al wat ik weet, samen met anderen weg met dat leed. We hebben 1 aarde, daar moeten we het mee doen, ga jij voor de liefde of kies je de poen ?
Ben lief voor je zelf en heb nooit nijd, dan kan je geven, dat maakt je rijk, niet in geld of in weelde, Maar met wijsheid erbij krijg je die andere kijk.
Ben ik nu nog vreemd ? Of maak ik je bang?
Ik hoef niet te vragen je wist het al lang,
Nu reis je door ik ga nu heen, je moet een keus maken
Volg je mijn spoor of reis je alleen ?
Ik wens je vrede met liefde een groet
Dus maak je niet druk, en vertrouw je gevoel,
Ik zie het nog zo voor me,het beeld van dat vogeltje, maar na 2 pogingen die zojuist gedaan heb, dacht ; "Wacht maar het komt wel"
Zo gaat dat eigenlijk altijd bij mij ik maak me niet gauw druk. Ik voel hem wel maar stop hem weg. Dat voelt veilig. Wanneer je in een situatie zit waarin je niet te kiezen hebt, en het ene gat met het andere moet vullen en er dan nog mensen zijn die misbruik van mijn goedheid maken.
Nee dan maak ik mij niet druk, maar het zit nog wel in dat kastje en ik draag het met me mee.
En wat doe ik dan, ik verberg mijn pijn, ik wil niet dat anderen zien dat ik pijn heb. Dat mag ik niet doen omdat ik daarmee anderen een last zou kunnen laten dragen, en dat is niet wat ik wil.
Er zijn heel veel manieren om je pijn niet te voelen (Auw, ik heb een splinter in het topje van mijn vinger waarmee ik dus niet type, maar precies op het woord pijn was het AUW) Dat zijn van die grapjes die ze spelen met mij, dat gebeurd heel vaak. En ik weet het bijna altijd al tijden tevoren. Ik weet of het heftig zal zijn, vaak is de computer de klos, daar pesten ze me ook het meest mee. Nu alweer een dag of 5 ) Waarom ? omdat ze willen dat ik luister, luister naar dat stemmetje wat tegen je praat. Je weet het zo goed, Oh zo goed....
Maar Eric is een dikkop, en niet zo'n beetje ook. Maar Eric is ook eerlijk, Eric is ook lief en geeft zijn volste vertrouwen aan een ieder die hem ontmoet. Niemand hoort hem klagen, slechts enkele weten van zijn pijn. Dat zijn mensen die durven te voelen hoe het is om mens te zijn.
En lief mens dat doet zo'n pijn, ik vind het niet erg ik draag die last. Want al lijkt ie zwaar is mijn pijn een gebaar. Dat wat ik heb gekregen, de wereld waarin ik leef. Gebaseerd is op leugens, fouten en macht. Waarom me heen mensen leven die allemaal lopen op hetzelfde pad.
altijd rechtdoor, kijk maar niet om, anders vinden ze je gek, of erger nog dom ! Het geld is belangrijk een huis een must, 3 keer vakantie, met een porche naar de kust.
Wat mogen we klagen het is hier toch goed. er zijn wel eens dagen, dan schrikken we ons rot, omdat we niet zagen. We zijn kinderen van god. En het was god die het was die ons liefde gaf.
Gezien door zijn ogen, die hij ons gaf. En kijk maar eens terug, zo'n 500 jaar, dan was ik een heks, weg met haar. De brandstapel op, wat denk je wel, ga jij maar branden, maar dat was in de hemel en niet in de hel. We hebben gekeken we hebben geleerd, er zijn nu wel heksen misschien wel je buur. Maar jij weet toch ook, hij komt niet op vuur.
Nee leef maar gauw, geniet er maar van wat kan het je schelen, is dat wat je kan ?
Wil je niet leren, wil je niet zijn, om de weg te bewandelen om weer kind te zijn.
Die vrijheid die kracht, omringt door liefde, door God gebracht.
Zo ook nu weer, ik had mijn laatste sticky gerookt.
Dat was me verteld en ik had beloofd.
Toch greep ik net mis, mijn shag is op... maar ik heb nog een pijpje. Let dan maar eens op. Doe ik het niet of doe ik het wel. De keus is aan mij, durf ik te voelen om Eric te zijn. Ik denk het wel ben niet zo bang, waarom ook niet, ik ga er toch voor en de weg is nog lang ?! het is al half 7 en nog steeds geen slaap dat was met een reden een goede ook. Mijn moeder vertelde mijn vader ook, ik heb goed geluisterd ik heb goed gehoord,
Mijn vader mijn moeder zijn "thuis" ( Dat was mijn woord) "Ik wil naar huis " riep ik dan, soms wekenlang, maar ik wist toen nog niet, ik was nog bang. Nu heb ik geleerd wat thuis zijn is, hoe veilig vertrouwd dat licht weer voelt. Uit stof gemaakt ter aarde gekomen, zo onschuldig maar ook onbeschermd ! Toch leerde je lopen en fietsen was fijn. Maar die in je hart brande een hevige pijn. Je kon het niet weten het was nooit verteld. Gewend aan gevaren, van natuur of geweld. Je kijkt het aan met lede ogen, schaam je je niet ? Het waren mensen die logen. En jij loopt mooi mee en vindt mij vreemd, toch heb ik je lief en vertrouw op jou. Volg je gevoel en blijf dat trouw, zeg wat je denkt en doe wat je zegt. Dan weet eenieder jij bent oprecht. Ik kan niet liegen ik blijf nooit boos, toch prik ik me nog steeds aan de dorens van een roos. Ik weet het toch goed ? Waarom doe ik het dan, met duizenden vragen doe ik wat ik kan.
Ik volg mijn gevoel ook al doet dat soms zeer ik ga door bergen en dalen telkens weer.Dan voel ik de pijn dan voel ik de smart, maar ik durf te delen met heel mijn hart. Ik heb eens beloofd om nooit meer te liegen, ik heb dat belooft aan jou lieve god. Wat voelde dat vredig wat voelde dat fijn, om gewoon weer die Eric met zijn fratsen te zijn. Het geeft mij vertrouwen omdat ik nooit lieg, ben eerlijk en vrolijk, ik heb mensen lief.
En dan zie ik het weer, en dat doet me zo'n pijn, dan zit ik te huilen, ik zit weer kind te zijn. Maar met andere ogen en andere pijn. Zie honger en oorlog op een wereld zo klein. Wat zijn we beschaafd, wie schieten we dood ? wordt het een neger of dit keer een jood ? wat kan het jou schelen het is mijlenver weg, ver van jou wereld, waarin je vertrouwd op die ene weg.
Loop niet recht door, draai je eens om, kijk naar jou wereld, voelt dit niet dom ?
Dat vechten en schieten op een beeld voor je neus, Open je ogen en maak de keus, er zijn altijd 2 keuzes tussen goed of slecht, en 1 moet je kiezen dus wees eens oprecht. Of wil je niet delen ? want hier is geen leed. Of kies je de weg die " Vrijheid " heet ?
Mijn keus is gemaakt, al jaren lang, ik durf weer te voelen, jij maakt mij niet bang.
Leerde mijn eerste vogeltje tekenen, gemaakt uit 1 lijn, wat voelt het toch fijn om weer kind te zijn.
Dank je wel pa, dag ma, reis maar door ik blijf nog hier, ik ga mensen vertellen al wat ik weet, samen met anderen weg met dat leed. We hebben 1 aarde, daar moeten we het mee doen, ga jij voor de liefde of kies je de poen ?
Ben lief voor je zelf en heb nooit nijd, dan kan je geven, dat maakt je rijk, niet in geld of in weelde, Maar met wijsheid erbij krijg je die andere kijk.
Ben ik nu nog vreemd ? Of maak ik je bang?
Ik hoef niet te vragen je wist het al lang,
Nu reis je door ik ga nu heen, je moet een keus maken
Volg je mijn spoor of reis je alleen ?
Ik wens je vrede met liefde een groet
Dus maak je niet druk, en vertrouw je gevoel,
( Voor de laatste keer ) ........" Dan komt alles goed."
Liefs Eric
Liefs Eric
